Po przejechaniu ok. 1300 km dotarlysmy do chorwackiego Splitu i tu konczy sie nasza przygoda. Warto bylo marznac, moknac w deszczu, pokonywac mordercze podjazdy dla tych ludzi, ktorych poznalysmy i dla przepieknych bosniackich krajobrazow. Zdjecie nie wymaga komentarza 😉
Pozdrawiamy!
I utknelam…. Pol godziny temu mialam ruszyc w kierunku naszego kolejnego celu – parku narodowego Sutjeska-, ale ja (Ola) utknelam w stolicy…
Za nami tydzien tak obfity we wrazenia, ze wydaje nam sie, ze to juz co najmniej miesiac. Mamy nadzieje, ze wreszcie znajdziemy chwile, by opisac dzien po dniu, ale skoro dojechalysmy do Sarajewa (i wreszcie nie pada), to zal tracic czas przed komputerem, dlatego idziemy zwiedzac. Przejechalysmy 540 km, zobaczylysmy Banja Luke, Tesanj, Maglaj, Tuzle, magiczna doline rzeki Krivaji, pasmo Bjelasnicy, poznalysmy mnooooooostwo niesamowitych ludzi!!! Dla zainteresowanych podjazdy sa… ciekawe 😉 maja po kilkanascie a nawet kilkadzesiat km, ale dajemy rade!
Pozdrawiamy z przepieknej Bosni!
Po pierwszych dwoch dniach jazdy wnioski sa nastepujace: z glodu ani pragnienia nie umrzemy 😉 Ludzie sa niezwykle mili, a kraj piekny. Wiekszosc miejscowej ludnosci pracuje za granica, stad latwo sie porozumiec np. w jezyku niemieckim, choc i bosniacki idzie nam coraz lepiej. Na fotkach Pawel i Jola, czyli ludzie, dzieki ktorym tu jestesmy, my w Banja Luce, zyrafa w Banja Luce, nasze sniadanie sponsorowane przez pania Dragane i powiat bochenski i wreszcie my z niedawno otrzymanymi kwiatami 😉
Cyklistka może 